تنهایــــــــی که عــــــــار نیست…

تنهایــــــــی که عــــــــار نیست…
مـــــــــی*دانی،
دنیا پُر است از آدمهایی که گــــــــــم شده*اند اما
در یک اشتباهــــــــ تاریخـــــــی،
گمان می*کنند که گم کرده*اند، معشوقــــــــــی را
که همیشـــــــه چهارچشمــــــــــی می پائیدند، مبــــــادا
یک مو از سر عاشقانه*های خیال آینده*شان کم شود…
تنهاییـــــــــــــ عار نیست…
پشت صحنـــــــــــه*ای است از
عاشقانــــــه*های نابلوغی که، در حد حرف باقی مانده*اند،
مبادا کسب و کار شاعـــــــر از سکه بیافتد
مبادا دنیا رُوی پاشنه شعــــــــــرهایی بچرخد که
به تیـــــــــراژِ چند هزار هزار معاشــــــــــــقه، منتشر می*شوند.
تنهایــــــــی عــــــــار نیستـــــــــ…
اتمامِ حجـــــــت است با
آعوش*های بی در و پیکری که جز به وقت بی کسی
به رُویت گشوده نمی*شوند!